بسم الله
گاهی وقتا وسط راه، توی دامنه خسته می شیم، فکر می کنیم دیگه هیچ وقت نمیرسیم...
اون قدر قله را دور می بینیم که ترجیح می دیم راه اومده را برگردیم به جای اینکه ادامه بدیم.
و احساس می کنیم تمام راه مون شده شب، شبی که هیچ مهتاب و ستاره ای توش نیست...                
و دست آخر  بی رودربایستی به خودمون می گیم: این همه تلاش بی نتیجه چه فایده داره؟ آخرش که چی....!!

اگه یه وقت توی رسیدن به هدف تون خسته شدید و احساس کردید هیچ وقت نمی تونی دست های خدا را تو دستاتون لمس کنید یادتون بیفته که امام علی «علیه السلام» فرموده:
اگر به آنچه می خواستی نرسیدی، از آنچه هستی نگران نباش.

من احساس می کنم تلاش برای رسیدن عین رسیدن! حتی اگر ما نفهمیم تا اینجایی هم که اومدیم دست خدا تو دستمون بوده و حس نرسیدن را بهمون میده تا به راه مون ادامه بدیم...
نه بترسید و نه غمگین باشید که تلاش برای رسیدن عین رسیدن است!!!!